Ouders minst tevreden over bso
09-01-2008
Bron: AD en KinderopvangOnline
Ouders hebben massaal meegedaan aan de eerste Nationale CrècheTest. Nooit eerder is de klanttevredenheid bij kinderopvangcentra en gastouderbureaus op zo'n grote schaal geïnventariseerd. Gastouderbureaus komen in 2007 als beste uit de bus met een gemiddelde van 8,4. Zij worden beter gewaardeerd dan crèches (8,0) en naschoolseopvangcentra (7,8). Over de kwaliteit van naschoolseopvangcentra zijn ouders het minst tevreden.
Een op de zes ouders in de buitenschoolse opvang (215.000 plekken) is ontevreden over de sanitaire voorzieningen en mogelijkheden om buiten te spelen. Ook de hygiëne scoort matig. 'De buitenschoolse opvang is niet goed uitgerust,' zegt Louis Tavecchio, hoogleraar kinderopvang. 'De beschikbaarheid van voorzieningen loopt niet parallel met wat de wet nu verplicht. Dat gaat ten koste van de kwaliteit.'
De BSO is duur en heeft een hoog improvisatiegehalte, zegt directeur Wendeline van Luijk van Kinderopvangonline, een site voor alle soorten kinderopvang. 'Je moet ruimte voor een paar uur huren of de opvang combineren met een andere voorziening, zoals de peuterspeelzaal. Die voldoen niet helemaal aan de eisen voor BSO, waardoor faciliteiten niet op elkaar aansluiten.' Daarnaast vindt bijna een kwart van de ouders in de BSO dat ze onvoldoende informatie krijgen over de ontwikkeling van hun kind.
De Nationale CrècheTest biedt alle ouders doorlopend de mogelijkheid om een klanttevredenheidsonderzoek in te vullen van hun crèche, naschoolseopvang of gastouderbureau. Via de site www.DeNationaleCrecheTest.nl kunnen zij hun mening geven en resultaten bekijken. De test heeft tot doel om ouders inzicht te geven in de verschillen tussen kinderopvanglocaties in Nederland. De Nationale CrècheTest is een samenwerking tussen Kinderopvangonline BV, Tevreden BV en Wij Jonge Ouders. De Nationale CrècheTest maakt gebruik van het platform kinderopvang.tevreden.nl voor de onderzoeken en de rapportages. (bron: AD en KinderopvangOnline)
Mijn mening: Ik vind het jammer dat ouders de BSO zo negatief afschepen. Zelf loop ik op een stage bij een BSO en vind ik dat een geweldige plek! Ze hebben wel degelijk alles daar uitgebreid en voor die leeftijdsgroep aangepast. Wel klopt het dat omdat de BSO relatief nieuw is niet elke plek even goed afgestemd is, maar ik vind persoonlijk dat als je de goede instelling hebt er niets mis is met de BSO.
Groetjes Eline
dinsdag 29 januari 2008
Einde stage
Hallo allemaal,
Al een tijdje geen bericht achter gelaten... Dit in verband met mijn rug.
Die heb ik gekneusd tijdens het zwemmen op stage met de BSO.
Allemaal een beetje ongelukkig, maar gelukkig was mijn stage al zo goed als afgerond.
De dag na dat ik mijn rug kneusde zou ik mijn eindgesprek op stage hebben.
Hier kon ik nu helaas bij zijn. Het gesprek hebben we uiteindelijk over de telefoon gedaan. Hier was ik niet heel zenuwachtig over. Al ver van te voren had stage me al verzekerd dat ik het wel zou halen.
Ze zeiden altijd tegen mij dat als ze vonden dat ik het niet goed deed ze er al lang wel wat van gezegt zouden hebben.
Ook hadden ze al gezegt dat ze het jammer vinden dat ik hierna nog door wil naar het niveau 4 ze hadden liever dat ik er meteen kwam werken...
Wat natuurlijk geweldig is om te horen! Zelf vind ik dat ik geen beter compliment had kunnen krijgen!
Ik ben mijn eindgesprek dan ook goed doorgekomen zonder onvoldoendes! Ik ga ook in de zomervakantie weer op deze plek werken waar ik nu al naar uit kijk.
Groetjes Eline
Al een tijdje geen bericht achter gelaten... Dit in verband met mijn rug.
Die heb ik gekneusd tijdens het zwemmen op stage met de BSO.
Allemaal een beetje ongelukkig, maar gelukkig was mijn stage al zo goed als afgerond.
De dag na dat ik mijn rug kneusde zou ik mijn eindgesprek op stage hebben.
Hier kon ik nu helaas bij zijn. Het gesprek hebben we uiteindelijk over de telefoon gedaan. Hier was ik niet heel zenuwachtig over. Al ver van te voren had stage me al verzekerd dat ik het wel zou halen.
Ze zeiden altijd tegen mij dat als ze vonden dat ik het niet goed deed ze er al lang wel wat van gezegt zouden hebben.
Ook hadden ze al gezegt dat ze het jammer vinden dat ik hierna nog door wil naar het niveau 4 ze hadden liever dat ik er meteen kwam werken...
Wat natuurlijk geweldig is om te horen! Zelf vind ik dat ik geen beter compliment had kunnen krijgen!
Ik ben mijn eindgesprek dan ook goed doorgekomen zonder onvoldoendes! Ik ga ook in de zomervakantie weer op deze plek werken waar ik nu al naar uit kijk.
Groetjes Eline
Huilen
Eej allemaal.
Ondertussen heb ik wat navragen gedaan.
Thuis krijgt ze de knuffel ook niet van de moeder. Dit is daar ook de regel in huis, alleen gaat vader hier te makkelijk mee om en houd zich er dus niet altijd aan.
Ook is I enigst kind en word ze denken we ook veel verwent thuis. Ze heeft daar alle aandacht voor zichzelf en op het kinderdagveblijf niet. Toch helpt het niet wanneer je haar op die huilmomenten extra aandacht geeft. Ik weet ook niet of dit anders het best zou zijn aangezien ze zo niet leert niet altijd alle aandacht voor zichzelf te kunnen hebben.
Ik heb ook gevraagd of ze het hier met de ouders verder ook wel eens over hebben gehad. Dit hebben ze wel, maar ze zijn er nooit diep op ingegaan. Ook hebben ze er geen afspraken over gemaakt. Zelf vind ik eigenlijk wel dat het belangrijk is te overleggen met de ouders en een oplossing te zoeken. Dit heb ik ook aangegeven, maar ze gingen er niet echt op in.
Ik ga hier (al is dat misschien niet zo goed) verder ook niet meer op hameren bij de stage. Omdat het toch om mijn stage gaat en ik niet de leidster daar ben en ook verder niet vast op die groep sta. Ik heb mijn mening er al over gegeven op stage en als ze hier niet op in gaan, nou ja... ik laat het maar gaan. Als ik er nou echt zou werken zou ik het wel anders hebben aangepakt. Voor nu wachten we nog even af, misschien wanneer het nog lang aanhoud dat ze dan wel actie ondernemen.
Groetjes Eline
Ondertussen heb ik wat navragen gedaan.
Thuis krijgt ze de knuffel ook niet van de moeder. Dit is daar ook de regel in huis, alleen gaat vader hier te makkelijk mee om en houd zich er dus niet altijd aan.
Ook is I enigst kind en word ze denken we ook veel verwent thuis. Ze heeft daar alle aandacht voor zichzelf en op het kinderdagveblijf niet. Toch helpt het niet wanneer je haar op die huilmomenten extra aandacht geeft. Ik weet ook niet of dit anders het best zou zijn aangezien ze zo niet leert niet altijd alle aandacht voor zichzelf te kunnen hebben.
Ik heb ook gevraagd of ze het hier met de ouders verder ook wel eens over hebben gehad. Dit hebben ze wel, maar ze zijn er nooit diep op ingegaan. Ook hebben ze er geen afspraken over gemaakt. Zelf vind ik eigenlijk wel dat het belangrijk is te overleggen met de ouders en een oplossing te zoeken. Dit heb ik ook aangegeven, maar ze gingen er niet echt op in.
Ik ga hier (al is dat misschien niet zo goed) verder ook niet meer op hameren bij de stage. Omdat het toch om mijn stage gaat en ik niet de leidster daar ben en ook verder niet vast op die groep sta. Ik heb mijn mening er al over gegeven op stage en als ze hier niet op in gaan, nou ja... ik laat het maar gaan. Als ik er nou echt zou werken zou ik het wel anders hebben aangepakt. Voor nu wachten we nog even af, misschien wanneer het nog lang aanhoud dat ze dan wel actie ondernemen.
Groetjes Eline
maandag 10 december 2007
Artikel over slaapproblemen bij kinderen
Hallo allemaal,
Dit is een artikel wat ik gevonden heb wat ik zelf wel interesant vond om te lezen...
Bekijk het eens!
Groetjes Eline
Slaap problemen bij kinderen:
De slaap van een pasgeboren kind lijkt helemaal niet op die van volwassenen. Hij kent totaal andere patronen en ondergaat tijdens het eerste levensjaar aanzienlijke veranderingen. Het is dan ook onzinnig om slaapproblemen bij kinderen op te lossen vanuit onze eigen slaapervaringen als volwassene. De meeste slaapproblemen lossen zich bovendien spontaan op met de jaren. Men moet zich dus niet al te snel ongerust maken.
Het slaappatroon van kinderen kent tijdens de eerste levensjaren belangrijke wijzigingen. En net zoals bij volwassenen zijn er ook bij kinderen langslapers, kortslapers, kinderen die snel een duidelijk dag-nachtritme ontwikkelen, kinderen bij wie dit lang uitblijft, enz.
Een kind van 1 tot 3 maanden slaapt zo’n 19 tot 20 uur per dag. De slaap is nog licht en wordt gemakkelijk verstoord, bv. door lawaai of eigen behoeften, zoals honger. De slaap bestaat uit vele korte slaapcyclussen, waarbij de baby vanuit de lichte actieve slaap even wat dieper wegzakt en vervolgens weer naar de lichte slaap weerkeert. Geleidelijk aan evolueert het kind naar een slaappatroon met meer diepere slaapfasen.De onregelmatige slaapcyclus van de baby verschilt dus totaal van het volwassen slaappatroon dat een duidelijke structuur heeft en meerdere fasen van diepe slaap vertoont. Het is dan ook onzinnig om het kind in deze fase 'enkele nachten te laten doorwenen' om te proberen het zo in een volwassen slaappatroon te dwingen.
Het dag- en nachtritme, waarbij het kind 's nachts 5 tot 6 uur doorslaapt, ontwikkelt zich slechts geleidelijk. Rond 3 maanden hebben zo’n 7 op 10 baby's dit slaappatroon verworven. Rond 6 maanden heeft meer dan 8 op 10 baby's reeds een duidelijk dag-nachtritme verworven. Rond de leeftijd van 1 jaar heeft 1 op 10 kinderen echter nog steeds geen regelmatig dag-nachtritme.Zeer frequente en vooral onregelmatige wisselingen van omgeving of verzorgers kunnen verhinderen dat het kind vaste ritmes ontwikkelt. Hierdoor kan het langer een onregelmatig slaappatroon blijven vertonen. Hetzelfde kan ook gebeuren als de omgeving waarin het kind slaapt lawaaierig is en lang verlicht blijft.Ongeveer de helft van de kinderen wordt in deze periode nog ’s nachts wakker, maar is tevreden met zichzelf en is in staat om zelf, zonder de hulp van de ouders opnieuw in te slapen. Het is echter wel belangrijk dat het rustig en donker is in de slaapkamer zodat het kind niet geprikkeld wordt en daardoor wakker blijft.
Het kind wordt steeds mobieler. Het leert kruipen, stappen en lopen zodat zijn leefruimte op korte tijd enorm vergroot. Veel kinderen zijn in deze fase erg ondernemend en zeer levenslustig. Het is een periode van enorme ontdekkingen. Gaan slapen betekent echter stoppen met alle activiteiten en dat vinden ze vaak maar niets.Bovendien ontdekt het kind in deze periode ook zijn eigen zelfstandigheid (en het woordje 'neen'). Het kind kan zeer egocentrisch en eisend worden. Het wil bv. ’s avonds niet naar bed omdat het groot wil zijn en net hetzelfde wil doen als de ouders, enz.De behoefte om overdag te dutten neemt af, maar dit kan sterk uiteenlopen.
Sommige kinderen willen zich niet overgeven aan het controleverlies tijdens de slaap (waaraan ze zich schijnbaar passief moeten overleveren). Ze kunnen ook bang zijn om de nieuw ontdekte wereld te verliezen. Vooral op het moment van inslapen zelf, het moment waarop het kind dus de controle verliest, kunnen sommige kleuters zeer paniekerig reageren.
Soms kan de angst voor het controleverlies vergroot worden door facetten van de opvoeding die niets met de slaapgewoonten te maken hebben, zoals bv. een te strenge zindelijkheidstraining.
Rituelen kunnen de overgang naar het slapen vergemakkelijken en mogelijke angsten helpen verminderen. Het vaste stramien van het slaapritueel, pyama aan, tanden poetsen, voorlezen, wat vertellen, een zachte knuffel, enz., doorbreekt de eigengereidheid, helpt het kind 'afkoelen', enz.Sommige kinderen blijven het echter moeilijk hebben om in te slapen. Vaak zijn het kinderen die zeer intensief bezig zijn en zo geboeid blijven door alles wat ze overdag meemaken dat ze er moeilijk afstand van kunnen nemen. De leefwereld van het kind breidt zich immers gestaag uit, in deze periode vooral naar de sociale wereld buiten het gezin. Het kind gaat naar school, maakt vrienden, neemt zelfstandig deel aan allerhande activiteiten, bv. jeugdvereniging, voetbalploeg, enz.Angsten, problemen of onzekerheden over die nieuwe sociale omgevingen kunnen echter ook voor inslaapmoeilijkheden zorgen.
Dit is een artikel wat ik gevonden heb wat ik zelf wel interesant vond om te lezen...
Bekijk het eens!
Groetjes Eline
Slaap problemen bij kinderen:
De slaap van een pasgeboren kind lijkt helemaal niet op die van volwassenen. Hij kent totaal andere patronen en ondergaat tijdens het eerste levensjaar aanzienlijke veranderingen. Het is dan ook onzinnig om slaapproblemen bij kinderen op te lossen vanuit onze eigen slaapervaringen als volwassene. De meeste slaapproblemen lossen zich bovendien spontaan op met de jaren. Men moet zich dus niet al te snel ongerust maken.
Het slaappatroon van kinderen kent tijdens de eerste levensjaren belangrijke wijzigingen. En net zoals bij volwassenen zijn er ook bij kinderen langslapers, kortslapers, kinderen die snel een duidelijk dag-nachtritme ontwikkelen, kinderen bij wie dit lang uitblijft, enz.
Een kind van 1 tot 3 maanden slaapt zo’n 19 tot 20 uur per dag. De slaap is nog licht en wordt gemakkelijk verstoord, bv. door lawaai of eigen behoeften, zoals honger. De slaap bestaat uit vele korte slaapcyclussen, waarbij de baby vanuit de lichte actieve slaap even wat dieper wegzakt en vervolgens weer naar de lichte slaap weerkeert. Geleidelijk aan evolueert het kind naar een slaappatroon met meer diepere slaapfasen.De onregelmatige slaapcyclus van de baby verschilt dus totaal van het volwassen slaappatroon dat een duidelijke structuur heeft en meerdere fasen van diepe slaap vertoont. Het is dan ook onzinnig om het kind in deze fase 'enkele nachten te laten doorwenen' om te proberen het zo in een volwassen slaappatroon te dwingen.
Het dag- en nachtritme, waarbij het kind 's nachts 5 tot 6 uur doorslaapt, ontwikkelt zich slechts geleidelijk. Rond 3 maanden hebben zo’n 7 op 10 baby's dit slaappatroon verworven. Rond 6 maanden heeft meer dan 8 op 10 baby's reeds een duidelijk dag-nachtritme verworven. Rond de leeftijd van 1 jaar heeft 1 op 10 kinderen echter nog steeds geen regelmatig dag-nachtritme.Zeer frequente en vooral onregelmatige wisselingen van omgeving of verzorgers kunnen verhinderen dat het kind vaste ritmes ontwikkelt. Hierdoor kan het langer een onregelmatig slaappatroon blijven vertonen. Hetzelfde kan ook gebeuren als de omgeving waarin het kind slaapt lawaaierig is en lang verlicht blijft.Ongeveer de helft van de kinderen wordt in deze periode nog ’s nachts wakker, maar is tevreden met zichzelf en is in staat om zelf, zonder de hulp van de ouders opnieuw in te slapen. Het is echter wel belangrijk dat het rustig en donker is in de slaapkamer zodat het kind niet geprikkeld wordt en daardoor wakker blijft.
Het kind wordt steeds mobieler. Het leert kruipen, stappen en lopen zodat zijn leefruimte op korte tijd enorm vergroot. Veel kinderen zijn in deze fase erg ondernemend en zeer levenslustig. Het is een periode van enorme ontdekkingen. Gaan slapen betekent echter stoppen met alle activiteiten en dat vinden ze vaak maar niets.Bovendien ontdekt het kind in deze periode ook zijn eigen zelfstandigheid (en het woordje 'neen'). Het kind kan zeer egocentrisch en eisend worden. Het wil bv. ’s avonds niet naar bed omdat het groot wil zijn en net hetzelfde wil doen als de ouders, enz.De behoefte om overdag te dutten neemt af, maar dit kan sterk uiteenlopen.
Sommige kinderen willen zich niet overgeven aan het controleverlies tijdens de slaap (waaraan ze zich schijnbaar passief moeten overleveren). Ze kunnen ook bang zijn om de nieuw ontdekte wereld te verliezen. Vooral op het moment van inslapen zelf, het moment waarop het kind dus de controle verliest, kunnen sommige kleuters zeer paniekerig reageren.
Soms kan de angst voor het controleverlies vergroot worden door facetten van de opvoeding die niets met de slaapgewoonten te maken hebben, zoals bv. een te strenge zindelijkheidstraining.
Rituelen kunnen de overgang naar het slapen vergemakkelijken en mogelijke angsten helpen verminderen. Het vaste stramien van het slaapritueel, pyama aan, tanden poetsen, voorlezen, wat vertellen, een zachte knuffel, enz., doorbreekt de eigengereidheid, helpt het kind 'afkoelen', enz.Sommige kinderen blijven het echter moeilijk hebben om in te slapen. Vaak zijn het kinderen die zeer intensief bezig zijn en zo geboeid blijven door alles wat ze overdag meemaken dat ze er moeilijk afstand van kunnen nemen. De leefwereld van het kind breidt zich immers gestaag uit, in deze periode vooral naar de sociale wereld buiten het gezin. Het kind gaat naar school, maakt vrienden, neemt zelfstandig deel aan allerhande activiteiten, bv. jeugdvereniging, voetbalploeg, enz.Angsten, problemen of onzekerheden over die nieuwe sociale omgevingen kunnen echter ook voor inslaapmoeilijkheden zorgen.
Zo denk ik er nu over
Dit label hoord bij Brainstormen.
Ik ben er vrij laat achter gekomen hoe die labels precies werkten, vandaar dat in deze map eigenlijk nog niets staat.
Ik heb namelijk wel berichten geplaatst over zo denk ik er nu over, maar die staan bij de reacties van dat bericht.
Woeps...!
Vanaf nu komen ze hierin te staan hoor!
Groetjes Eline
Ik ben er vrij laat achter gekomen hoe die labels precies werkten, vandaar dat in deze map eigenlijk nog niets staat.
Ik heb namelijk wel berichten geplaatst over zo denk ik er nu over, maar die staan bij de reacties van dat bericht.
Woeps...!
Vanaf nu komen ze hierin te staan hoor!
Groetjes Eline
vader/moederdag bij kind met overleden ouder
Hallo allemaal,
Eerder heb ik al een bericht getypt over hoe je om gaat met een kind op vader of moederdag waarvan de ouder overleden is.
Zelf heb ik hier alweer een tijdje over zitten denken in de zin van wat zou ik nou eigenlijk kunnen doen voor zo'n kind in die situatie.
Ik heb lang gedacht en er kwam een idee in me op waarvan ik vrij benieuwd ben over wat anderen hiervan vinden.
Ik ben namelijk van mening dat je een kind in die situatie extra aandacht moet geven. Een kind komt niet altijd uit zichzelf naar je toe als hij zich daar verdrietig over voelt. Ik denk dat je als leidster naar hem toe moet gaan en hem even aandacht moet geven. Het kan best zijn dat een kind daar geen behoefte aan heeft, maar dan zal die je dat zeggen of je zult het merken in het gedrag. Uit ervaring weet ik dat sommige kinderen er wel degelijk behoefte aan hebben!
Vaak wordt er op vader of moederdag een werkje gemaakt voor de ouder. Het kind moet dan maar voor de nieuwe vriend of vriendin van de ouder een werkje maken of voor de opa en oma.
Ik zat te denken dat het misschien wel veel beter is het kind te vragen wat het graag zou willen. Sommige kinderen hebben hier een vrij goed beeld van. Sommigen ook niet. Voor die kinderen die er wel behoefte aan hebben maar niet goed weten wat ze dan zouden willen doen had ik een idee bedacht wat mij zelf vrij mooi en effectief leek en op dat idee zijn ook veel variaties mogelijk.
Het is eigenlijk vrij simpel. Maak een zonnetje en in de stralen van de zon zou het kind dan wensen mogen zetten die het voor de overleden vader of moeder heeft en in het midden van de zon zou het kind een foto kunnen plaatsen of een tekening kunnen maken.
Het kind kan zo zijn gevoelens kwijt en kan symbolisch zijn overleden ouder nog een keer in het zonnetje zetten. Ook kun je hierop inspelen door er over te praten met het kind en je kunt bij dit idee ook het kind vragen wat het voor een wensen heeft voor misschien wel de andere leden van het gezin of voor zichzelf. Je kunt het kind hierbij helpen of een van de vrienden erbij laten zitten als het kind dit fijn vindt.
Het zonnetje is vrij symbolisch en toen ik hier verder over nadacht leek het me niet alleen hiervoor heel geschikt, maar ook voor als je in de groep bijv. een kind hebt die het moeilijk heeft. Dat er dan een zonnetje in het lokaal gehangen wordt met wensen voor het kind van de andere kinderen.
Ik ben erg benieuwd wat jullie van dit idee vinden en ook of iemand anders nog een idee erover heeft.
Groetjes Eline
Eerder heb ik al een bericht getypt over hoe je om gaat met een kind op vader of moederdag waarvan de ouder overleden is.
Zelf heb ik hier alweer een tijdje over zitten denken in de zin van wat zou ik nou eigenlijk kunnen doen voor zo'n kind in die situatie.
Ik heb lang gedacht en er kwam een idee in me op waarvan ik vrij benieuwd ben over wat anderen hiervan vinden.
Ik ben namelijk van mening dat je een kind in die situatie extra aandacht moet geven. Een kind komt niet altijd uit zichzelf naar je toe als hij zich daar verdrietig over voelt. Ik denk dat je als leidster naar hem toe moet gaan en hem even aandacht moet geven. Het kan best zijn dat een kind daar geen behoefte aan heeft, maar dan zal die je dat zeggen of je zult het merken in het gedrag. Uit ervaring weet ik dat sommige kinderen er wel degelijk behoefte aan hebben!
Vaak wordt er op vader of moederdag een werkje gemaakt voor de ouder. Het kind moet dan maar voor de nieuwe vriend of vriendin van de ouder een werkje maken of voor de opa en oma.
Ik zat te denken dat het misschien wel veel beter is het kind te vragen wat het graag zou willen. Sommige kinderen hebben hier een vrij goed beeld van. Sommigen ook niet. Voor die kinderen die er wel behoefte aan hebben maar niet goed weten wat ze dan zouden willen doen had ik een idee bedacht wat mij zelf vrij mooi en effectief leek en op dat idee zijn ook veel variaties mogelijk.
Het is eigenlijk vrij simpel. Maak een zonnetje en in de stralen van de zon zou het kind dan wensen mogen zetten die het voor de overleden vader of moeder heeft en in het midden van de zon zou het kind een foto kunnen plaatsen of een tekening kunnen maken.
Het kind kan zo zijn gevoelens kwijt en kan symbolisch zijn overleden ouder nog een keer in het zonnetje zetten. Ook kun je hierop inspelen door er over te praten met het kind en je kunt bij dit idee ook het kind vragen wat het voor een wensen heeft voor misschien wel de andere leden van het gezin of voor zichzelf. Je kunt het kind hierbij helpen of een van de vrienden erbij laten zitten als het kind dit fijn vindt.
Het zonnetje is vrij symbolisch en toen ik hier verder over nadacht leek het me niet alleen hiervoor heel geschikt, maar ook voor als je in de groep bijv. een kind hebt die het moeilijk heeft. Dat er dan een zonnetje in het lokaal gehangen wordt met wensen voor het kind van de andere kinderen.
Ik ben erg benieuwd wat jullie van dit idee vinden en ook of iemand anders nog een idee erover heeft.
Groetjes Eline
maandag 26 november 2007
Verjaardag op stage
Hallo allemaal,
Hier nog weer even een berichtje...
14 november ben ik jarig geweest en dit heb ik natuurlijk ook op stage gevierd!
Dit was erg leuk! Ze hadden er echt werk van gemaakt voor mij.
Er hing een poster op het raam zodat ouders en kinderen bij binnenkomst al konden zien dat ik jarig was. Ook hingen er slingers in de groep.
Ik had natuurlijk ook lekkers meegenomen voor de kinderen en de leidsters.
Ik had ook voor de peutergroep wat meegenomen (schatkistjes met zachte kleine snoepjes) omdat ik daar toch ook regelmatig sta, voor de BSO had ik zakjes van verschillende smaken chips en voor de leidsters cake met slagroom (zelfgemaakt!)
Ik kreeg zelfs nog een cadeautje. Een boek met tekeningen van de kinderen en de namen van de kinderen erbij en ook kreeg ik een feeststrik die ik die dag dragen moest. Erg grappig!
Groetjes Eline
Hier nog weer even een berichtje...
14 november ben ik jarig geweest en dit heb ik natuurlijk ook op stage gevierd!
Dit was erg leuk! Ze hadden er echt werk van gemaakt voor mij.
Er hing een poster op het raam zodat ouders en kinderen bij binnenkomst al konden zien dat ik jarig was. Ook hingen er slingers in de groep.
Ik had natuurlijk ook lekkers meegenomen voor de kinderen en de leidsters.
Ik had ook voor de peutergroep wat meegenomen (schatkistjes met zachte kleine snoepjes) omdat ik daar toch ook regelmatig sta, voor de BSO had ik zakjes van verschillende smaken chips en voor de leidsters cake met slagroom (zelfgemaakt!)
Ik kreeg zelfs nog een cadeautje. Een boek met tekeningen van de kinderen en de namen van de kinderen erbij en ook kreeg ik een feeststrik die ik die dag dragen moest. Erg grappig!
Groetjes Eline
P.s. Het valt me op dat mensen vaak reageren op het nieuwste bercht dat geplaatst is. Opzich geen probleem hoor, maar kijk ook eens naar het bericht hieronder. Dat is namelijk het bericht waar ik echt benieuwd van ben naar de reacites! Alvast bedankt!
Abonneren op:
Posts (Atom)
