Artikel over slaapproblemen bij kinderen

Hallo allemaal,
Dit is een artikel wat ik gevonden heb wat ik zelf wel interesant vond om te lezen...
Bekijk het eens!
Groetjes Eline

Slaap problemen bij kinderen:

De slaap van een pasgeboren kind lijkt helemaal niet op die van volwassenen. Hij kent totaal andere patronen en ondergaat tijdens het eerste levensjaar aanzienlijke veranderingen. Het is dan ook onzinnig om slaapproblemen bij kinderen op te lossen vanuit onze eigen slaapervaringen als volwassene. De meeste slaapproblemen lossen zich bovendien spontaan op met de jaren. Men moet zich dus niet al te snel ongerust maken.

Het slaappatroon van kinderen kent tijdens de eerste levensjaren belangrijke wijzigingen. En net zoals bij volwassenen zijn er ook bij kinderen langslapers, kortslapers, kinderen die snel een duidelijk dag-nachtritme ontwikkelen, kinderen bij wie dit lang uitblijft, enz.

Een kind van 1 tot 3 maanden slaapt zo’n 19 tot 20 uur per dag. De slaap is nog licht en wordt gemakkelijk verstoord, bv. door lawaai of eigen behoeften, zoals honger. De slaap bestaat uit vele korte slaapcyclussen, waarbij de baby vanuit de lichte actieve slaap even wat dieper wegzakt en vervolgens weer naar de lichte slaap weerkeert. Geleidelijk aan evolueert het kind naar een slaappatroon met meer diepere slaapfasen.De onregelmatige slaapcyclus van de baby verschilt dus totaal van het volwassen slaappatroon dat een duidelijke structuur heeft en meerdere fasen van diepe slaap vertoont. Het is dan ook onzinnig om het kind in deze fase 'enkele nachten te laten doorwenen' om te proberen het zo in een volwassen slaappatroon te dwingen.

Het dag- en nachtritme, waarbij het kind 's nachts 5 tot 6 uur doorslaapt, ontwikkelt zich slechts geleidelijk. Rond 3 maanden hebben zo’n 7 op 10 baby's dit slaappatroon verworven. Rond 6 maanden heeft meer dan 8 op 10 baby's reeds een duidelijk dag-nachtritme verworven. Rond de leeftijd van 1 jaar heeft 1 op 10 kinderen echter nog steeds geen regelmatig dag-nachtritme.Zeer frequente en vooral onregelmatige wisselingen van omgeving of verzorgers kunnen verhinderen dat het kind vaste ritmes ontwikkelt. Hierdoor kan het langer een onregelmatig slaappatroon blijven vertonen. Hetzelfde kan ook gebeuren als de omgeving waarin het kind slaapt lawaaierig is en lang verlicht blijft.Ongeveer de helft van de kinderen wordt in deze periode nog ’s nachts wakker, maar is tevreden met zichzelf en is in staat om zelf, zonder de hulp van de ouders opnieuw in te slapen. Het is echter wel belangrijk dat het rustig en donker is in de slaapkamer zodat het kind niet geprikkeld wordt en daardoor wakker blijft.

Het kind wordt steeds mobieler. Het leert kruipen, stappen en lopen zodat zijn leefruimte op korte tijd enorm vergroot. Veel kinderen zijn in deze fase erg ondernemend en zeer levenslustig. Het is een periode van enorme ontdekkingen. Gaan slapen betekent echter stoppen met alle activiteiten en dat vinden ze vaak maar niets.Bovendien ontdekt het kind in deze periode ook zijn eigen zelfstandigheid (en het woordje 'neen'). Het kind kan zeer egocentrisch en eisend worden. Het wil bv. ’s avonds niet naar bed omdat het groot wil zijn en net hetzelfde wil doen als de ouders, enz.De behoefte om overdag te dutten neemt af, maar dit kan sterk uiteenlopen.

Sommige kinderen willen zich niet overgeven aan het controleverlies tijdens de slaap (waaraan ze zich schijnbaar passief moeten overleveren). Ze kunnen ook bang zijn om de nieuw ontdekte wereld te verliezen. Vooral op het moment van inslapen zelf, het moment waarop het kind dus de controle verliest, kunnen sommige kleuters zeer paniekerig reageren.

Soms kan de angst voor het controleverlies vergroot worden door facetten van de opvoeding die niets met de slaapgewoonten te maken hebben, zoals bv. een te strenge zindelijkheidstraining.

Rituelen kunnen de overgang naar het slapen vergemakkelijken en mogelijke angsten helpen verminderen. Het vaste stramien van het slaapritueel, pyama aan, tanden poetsen, voorlezen, wat vertellen, een zachte knuffel, enz., doorbreekt de eigengereidheid, helpt het kind 'afkoelen', enz.Sommige kinderen blijven het echter moeilijk hebben om in te slapen. Vaak zijn het kinderen die zeer intensief bezig zijn en zo geboeid blijven door alles wat ze overdag meemaken dat ze er moeilijk afstand van kunnen nemen. De leefwereld van het kind breidt zich immers gestaag uit, in deze periode vooral naar de sociale wereld buiten het gezin. Het kind gaat naar school, maakt vrienden, neemt zelfstandig deel aan allerhande activiteiten, bv. jeugdvereniging, voetbalploeg, enz.Angsten, problemen of onzekerheden over die nieuwe sociale omgevingen kunnen echter ook voor inslaapmoeilijkheden zorgen.

Zo denk ik er nu over

Dit label hoord bij Brainstormen.
Ik ben er vrij laat achter gekomen hoe die labels precies werkten, vandaar dat in deze map eigenlijk nog niets staat.
Ik heb namelijk wel berichten geplaatst over zo denk ik er nu over, maar die staan bij de reacties van dat bericht.
Woeps...!
Vanaf nu komen ze hierin te staan hoor!
Groetjes Eline

vader/moederdag bij kind met overleden ouder

Hallo allemaal,

Eerder heb ik al een bericht getypt over hoe je om gaat met een kind op vader of moederdag waarvan de ouder overleden is.
Zelf heb ik hier alweer een tijdje over zitten denken in de zin van wat zou ik nou eigenlijk kunnen doen voor zo'n kind in die situatie.
Ik heb lang gedacht en er kwam een idee in me op waarvan ik vrij benieuwd ben over wat anderen hiervan vinden.
Ik ben namelijk van mening dat je een kind in die situatie extra aandacht moet geven. Een kind komt niet altijd uit zichzelf naar je toe als hij zich daar verdrietig over voelt. Ik denk dat je als leidster naar hem toe moet gaan en hem even aandacht moet geven. Het kan best zijn dat een kind daar geen behoefte aan heeft, maar dan zal die je dat zeggen of je zult het merken in het gedrag. Uit ervaring weet ik dat sommige kinderen er wel degelijk behoefte aan hebben!
Vaak wordt er op vader of moederdag een werkje gemaakt voor de ouder. Het kind moet dan maar voor de nieuwe vriend of vriendin van de ouder een werkje maken of voor de opa en oma.
Ik zat te denken dat het misschien wel veel beter is het kind te vragen wat het graag zou willen. Sommige kinderen hebben hier een vrij goed beeld van. Sommigen ook niet. Voor die kinderen die er wel behoefte aan hebben maar niet goed weten wat ze dan zouden willen doen had ik een idee bedacht wat mij zelf vrij mooi en effectief leek en op dat idee zijn ook veel variaties mogelijk.
Het is eigenlijk vrij simpel. Maak een zonnetje en in de stralen van de zon zou het kind dan wensen mogen zetten die het voor de overleden vader of moeder heeft en in het midden van de zon zou het kind een foto kunnen plaatsen of een tekening kunnen maken.
Het kind kan zo zijn gevoelens kwijt en kan symbolisch zijn overleden ouder nog een keer in het zonnetje zetten. Ook kun je hierop inspelen door er over te praten met het kind en je kunt bij dit idee ook het kind vragen wat het voor een wensen heeft voor misschien wel de andere leden van het gezin of voor zichzelf. Je kunt het kind hierbij helpen of een van de vrienden erbij laten zitten als het kind dit fijn vindt.
Het zonnetje is vrij symbolisch en toen ik hier verder over nadacht leek het me niet alleen hiervoor heel geschikt, maar ook voor als je in de groep bijv. een kind hebt die het moeilijk heeft. Dat er dan een zonnetje in het lokaal gehangen wordt met wensen voor het kind van de andere kinderen.
Ik ben erg benieuwd wat jullie van dit idee vinden en ook of iemand anders nog een idee erover heeft.

Groetjes Eline